95-lecie Parafii Polskokatolickiej w Łękach Dukielskich

шаблоны сайтов
joomla

     

Parafia Polskokatolicka pw. Dobrego Pasterza w Łękach Dukielskich obchodzi w 2020 r. jubileusz 95-lecia erygowania. W Kronice Parafialnej na s. 7 jest następujący zapis: „Pierwsza msza św. w języku polskim wg obrządku Kościoła Narodowego w Łękach była odprawiona latem 1925 r. przy ołtarzu polowym k. domu, w którym mieściło się dawne Kółko Rolnicze. Nabożeństwo to odprawił przybyły z Bażanówki ks. Apolinary Filarski, który później 8 września 1925 r., w Uroczystość Narodzenia NMP (Matki Boskiej Siewnej) odprawił uroczystą mszę św. w prowizorycznie urządzonej kaplicy. Odtąd oficjalnie datuje się powstanie tutejszej parafii.” Niniejszy zapis pragnę uzupełnić informacją zawartą w książce ks. dra Szczepana Włodarskiego pt. „Historia Kościoła Polskokatolickiego”(s. 216), że na tej pierwszej mszy zebrało się wówczas około tysiąca osób. W parafii przez ten niemalże wiek duszpasterzowało 32. duchownych, a najdłużej, bo 25 lat, trwa na posterunku obecny proboszcz­ ­– ks. Roman Jagiełło. 

 

Kronika Parafialna

Staram się podtrzymywać tradycję i wzorem moich poprzedników co pięć lat wspólnie z parafianami urządzamy jubileusz. W tym roku, ze względu na trwający stan epidemii, uroczystości były dużo skromniejsze i z udziałem wyłącznie duchowieństwa z dekanatu podkarpackiego. Główne uroczystości religijne odbyły się w niedzielę 13 września. Mszę św. za wszystkich parafian, również zmarłych, odprawił o godzinie 11.00 ks. prob. Jerzy Uchman z Jaćmierza, który wygłosił też okolicznościowe kazanie i przeprowadził spowiedź przed mszą św. Celebrans i równocześnie kaznodzieja został specjalnie wybrany na ten jubileusz, gdyż 40. lat temu w naszej parafii przyjął sakrament kapłaństwa.

1. Święcenia kapłańskie ks. Jerzego Uchmana

 

 

1. Manekin ze strojem kapłańskim ks. J. Uchmana (Izba Pamięci)

Ks. Jerzy ofiarował do Izby Pamięci swój kompletny strój kapłański oraz komżę i stułę, które wówczas otrzymał od naszych parafian. W kazaniu m.in. o tym fakcie wspominał. Jak zwykle, gdy przeżywamy Święto Patronalne (Narodziny NMP) po mszy św. przed NS jest odmawiana Litania do NMP, którą w tym roku odmówił ks. dziekan Andrzej Pastuszek z Bażanówki i udzielił błogosławieństwa NS.

 

1.  

   Ks. Jerzy Uchman celebrujący mszę św.

 

 

Ks. dziekan A. Pastuszek błogosławiący NS

 

Ukoronowaniem w kościele tego jubileuszu były życzenia złożone przez przedstawicieli Rady Parafialnej Czcigodnemu Jubilatowi, oczywiście z kwiatami i prezentem. Szczególnie wymowny był tort z napisem „40 lat kapłaństwa”. Trzeba jeszcze dodać, że splendorowi uroczystości dodała znakomita skrzypaczka Elżbieta Węgrzyn grająca podczas mszy świętej wraz z trzema uczennicami.

Przedstawiciele Rady Parafialnej składający życzenia solenizantowi

Ks. Jerzy Uchman dziękujący za życzenia

 

Jubileuszowy tort

 

Elżbieta Węgrzyn z uczennicami

 

Kolejnym miłym akcentem podczas mszy św. było ofiarowanie obrazu olejnego PJ Dobrego Pasterza do świątyni przez rodziców leczącej się onkologicznie Natalii Obodyńskiej, jako wotum za szczęśliwą operację i powrót do zdrowia. Za chorą od wielu miesięcy Natalię modliliśmy się w naszym kościele, ja natomiast codziennie odmawiam w jej intencji różaniec. Natalia posiadając zdolności malarskie namalowała jako podziękowanie piękny obraz z Patronem Parafii. Historię córki i jej wyleczenia dzięki głębokiej wierze i olejom św. mnicha z Libanu O. Charbela, które posiadamy w Izbie Pamięci, wzruszająco opowiedziała jej matka, a ojciec podziękował za modlitwy.

 

Rodzice Natalii przekazujący obraz

 

 

Dopełnieniem uroczystości było poświęcenie dwóch marmurowych tablic w kruchcie kościoła, upamiętniających członków pierwszej Rady Parafialnej z 1925 r. oraz parafian walczących w ruchu oporu przeciwko okupantowi niemieckiemu podczas II wojny światowej.

Poświęcenie tablic

 

Jak zwykle uroczystość zakończyliśmy odśpiewaniem Hymnu Kościoła Polskokatolickiego. Po mszy św. duchownych zaprosiliśmy na obiad na plebanię, natomiast gości do Izby Pamięci, aby wpisali się do Księgi Pamiątkowej. Wszyscy uczestnicy uroczystości otrzymali na pamiątkę okolicznościową pocztówkę, którą wydałem w celu upamiętnienia tego jubileuszu.

 

Marcin Obodyński z darem, który przekazał do Izby Pamięci

 

Edward Gniewek – wielokrotny fundator różnych rzeczy do kościoła i Izby Pamięci

 

Goście w Izbie Pamięci

 

Jubileuszowa pocztówka

 

Dopełnieniem świętowania jubileuszu był zaplanowany na dzień 25 września 2020 r. w Muzeum Historycznym – Pałac w Dukli III Wieczór Poetycki pt. „Tyle lat…” połączony z wydaniem tomiku poezji poetów z PNKK i Kościoła Polskokatolickiego.

 

Plakat

 

Tomik poezji

 

Inspiracją wszystkich tych działań były dla mnie słowa Ks. inf. Antoniego Normana – administratora naszej diecezji krakowsko-częstochowskiej z przedmowy do mojej książki wydanej w 2015 r. z okazji jubileuszu 90-lecia parafii pt. Historia Parafii Polskokatolickiej pw. Dobrego Pasterza w Łękach Dukielskich. 1925-2015.: „Dziękuję autorowi książki ks. mgr Romanowi Jagiełło za trud jej napisania. Nie wolno zapomnieć, gdzie są korzenie wyznawców Kościoła Polskokatolickiego w RP oraz prawdy, że jesteśmy nie tylko spadkobiercami, ale na nas ciąży odpowiedzialność za obraz i rozwój Kościoła Polskokatolickiego w RP. Im silniejsza będzie pamięć o przeszłości, tym silniejsza będzie teraźniejszość, która jest fundamentem przyszłości” (s. 5).

Opracowanie i wydanie tomiku wierszy poetów wywodzących się z naszego Kościoła, z których kilku już nie żyje, jest tym sięganiem w przeszłość, która buduje teraźniejszość i daje dobre świadectwo o nas – współczesnych polskokatolikach, że pamiętamy o przeszłości, kultywujemy pamięć o ludziach kultury z Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego i Kościoła Polskokatolickiego, myśląc o przyszłości i rozwoju tego Kościoła. Udało mi się wybrać wiersze tylko tych poetów, do których miałem dostęp, lub którzy mi je przysłali, albo których tomiki poezji posiadam w Izbie Pamięci. Wierzę, że takich ludzi jest więcej w naszym Kościele, ale tylko do dziewięciu z nich, tzn. do ich spuścizny literackiej udało mi się dotrzeć.

Na Wieczór Poetycki (mimo pandemii) zapisało się 65 osób, a ostatecznie uczestniczyło w nim czterdzieści. Na początku mnie, poetkę Marię Brzozę i Kapelę Spod Rubani przywitał bardzo serdecznie i ciepło Dyrektor Muzeum Historycznego-Pałac w Dukli – Waldemar Półchłopek, by następnie oddać mi głos. Oto początkowy fragment mego wystąpienia:

„Szczęść Boże! Chciałbym bardzo serdecznie przywitać dzisiejsze szanowne audytorium, które nie bacząc na liczne obowiązki, weekend, trwający stan epidemii, przybyło i to tak licznie na tę ucztę duchową, jaką mam nadzieję, że będzie ten wieczór poetycki. Został on zorganizowany przeze mnie w celu upamiętnienia 95-lecia Parafii Polskokatolickiej pw. Dobrego Pasterza w Łękach Dukielskich. Uroczystości religijne związane z tym jubileuszem odbyły się w naszej parafii w niedzielę 13 września. Ten wieczór poetycki ma stanowić dopełnienie tego istotnego dla naszej wspólnoty wydarzenia w wymiarze kulturalnym, wszak jesteśmy jedną z najstarszych parafii narodowych w Polsce. Z okazji jubileuszu wydałem też tomik poezji, będący małą antologią wierszy dziewięciu poetów z Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego i Kościoła Polskokatolickiego. Dzisiaj ten tomik może otrzymać każdy uczestnik spotkania. Uczennice Szkoły Muzycznej w Krośnie – Anna Borkowska i Michalina Buczyńska, będą recytować wybrane wiersze ośmiu poetów, natomiast Maria Brzoza – na zwieńczenie tego wieczoru – zaprezentuje swój dorobek literacki. Po każdym poecie – jako przerywnik muzyczny zaśpiewa i zagra Kapela Spod Rubani.

Nadszedł czas, aby powitać i przedstawić najważniejsze osoby, dzięki którym ten pałac stanie się świątynią sztuki i muzyki. Witam bardzo, bardzo serdecznie poetkę   z mojej parafii Marię Łukaszewską – pseudonim literacki Brzoza, dzięki której inspiracji od kilku lat organizuję Wieczory Poezji, które odbywają się w dworach i pałacach. Więcej o poetce powiem przed jej wystąpieniem, abyście najlepiej ją zapamiętali. Bo warto, naprawdę warto zanurzyć się wraz z nią poprzez jej poezję w świat nie tylko miniony, naszego dzieciństwa, bo im człowiek jest starszy tym chętniej wraca do czasów utraconych, a przechowywanych w pamięci, kiedy był szczęśliwy i beztroski, ale i do współczesności, gdzie musi żyć i zmagać się z trudnościami życia.

Niezwykle ciepło witam kolejną gwiazdę naszego wieczoru – Kapelę Spod Rubani, która oprawi muzycznie wiersze wszystkich poetów. W skład zespołu wchodzą: Anna Borkowska, Michalina Buczyńska, Marcelina Wojtoń, Wojciech Pelczar, Jarosław Mazur. Zespół powstał w 2019 r. w Zespole Szkół Muzycznych w Krośnie, z inicjatywy nauczyciela Wojciecha Pelczara. Początkowo repertuar stanowiły piosenki łemkowskie, które zespół pod nazwą Kapela Spod Rubani po raz pierwszy zaprezentował na Kermeszu w Olchowcu. Z czasem w repertuarze pojawiły się również piosenki autorskie. Mieli okazję zaprezentować się na lokalnych wydarzeniach, takich jak Karpackie Klimaty i Wianki nad Wisłokiem. Zespół zdobył nagrodę Grand Prix na IX przeglądzie Piosenki Turystycznej w Kolbuszowej oraz I miejsce w Wojewódzkim konkursie „Jesienią góry są najszczersze” w Rzeszowie. Z początkiem b.r. kapelę zasilił znakomity muzyk, Jarosław Mazur. W obecnym składzie zespół nagrał kilka piosenek, które zaprezentował na konkursach: Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Studenckiej Bazuna oraz 53. Ogólnopolskiej Giełdzie Piosenki Studenckiej w Szklarskiej Porębie, zdobywając w sumie 6 nagród:

- Kraina Serdeczności Staszka Wawrykiewicza;

- nagroda publiczności;

- najlepszy wykonawca przeglądu;

- w kategorii najlepsza piosenka - III miejsce za ,,Liryczna Piosenka dla palących”;

- Nagroda im. Jerzego Pawła Dudy;

- II miejsce w kategorii najlepszy wykonawca.

Koncerty, na których zespół wystąpił w ostatnim czasie, to: XI Wdzydzkie Dni z Bazuną – koncert we Wdzydzach na Kaszubach, IX Wieczór Łemkowski w Krośnie, Chyżo Granie w Krzywej.

Po tych najważniejszych osobach dzisiejszego Wieczoru Poetyckiego zatytułowanego „Tyle lat…” nawiązującego do jubileuszu 95-lecia naszej parafii, a zaczerpniętych z Hymnu naszego Kościoła napisanego przez ks. bpa Franciszka Hodura do melodii znanego kompozytora Feliksa Nowowiejskiego, pragnę powitać kolejnych i miłych gości, którzy przybyli do Pałacu w Dukli…” (a wśród nich wymieniłem m.in.: Krzysztofa Józefka – reprezentującego Joannę Frydrych – posła na Sejm RP, Andrzeja Bytnara – Burmistrza Gminy Dukla, ks. Marka Gocko z Cerkwi Prawosławnej w Komańczy, O. Pawła Gomulaka z Zakonu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej – Papieskiego Misjonarza Miłosierdzia z Lublińca).”

Scenariusz Wieczoru przedstawiał się następująco: najpierw przedstawiałem w kilkunastu zdaniach sylwetkę poety i jego dokonania literackie, po czym kilka wybranych wierszy z jego twórczości było recytowanych przez uczennice Szkoły Muzycznej w Krośnie – Anię i Michasię, a oprawę muzyczną tych wierszy zapewniała Kapela Spod Rubani Wojciecha Pelczara.

 

Kapela Spod Rubani

 

Zaprezentowałem dziewięć osób, zaczynając od organizatora naszego Kościoła Bpa Franciszka Hodura. Z tego względu, że jest to bardzo ważna osoba dla naszego Kościoła pozwolę sobie na przytoczenie w całości słów o nim wtedy powiedzianych: „Jako pierwszą osobę do prezentacji wybrałem Biskupa Franciszka Hodura – organizatora Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w USA, Kanadzie i Polsce. Biskup F. Hodur rozumiał, że prawdziwe życie ludzkie jest ciągłym tworzeniem i doskonaleniem się według Woli Bożej. Nie tylko zatem budził swych rodaków do pełni życia we wzniosłych kazaniach, ale całą ekspresję swego ducha zawarł również w formie poetyckiej, w napisanych przez siebie hymnach i pieśniach kościelnych. Wyrażał w nich głęboką wiarę w słuszność swej sprawy, ale jednocześnie w zwycięstwo swego dzieła, czyli Kościoła, który zawsze utożsamiał z Wolą Bożą. W pieśniach tych zawarty jest niejako cały program Kościoła Narodowego, nawoływanie do nieustępliwej pracy i walki o Boże ideały, w imię prawdy, wolności i godności człowieka. Dodam jeszcze informację, że Bp F. Hodur odwiedził naszą parafię w 1926 r., a w Izbie Pamięci posiadamy kielich mszalny z wygrawerowanym godłem Kościoła, którego wtedy używał w czasie mszy św. oraz dwie pozycje książkowe: Pisma i Kazania”.

 

Portret Bpa F. Hodura autorstwa ks. Eugeniusza Elerowskiego (Izba Pamięci)

 

Po przedstawieniu sylwetki Bpa F. Hodura – uczennica Szkoły Muzycznej w Krośnie Ania wyrecytowała Hymn naszego Kościoła, Hymn wiary i zwycięstwa, Hymn młodzieży PNKK i Kolędę wigilijną – MINĘŁY WIEKI. Oprawę muzyczną deklamacji stanowiła bardzo liryczna piosenka śpiewana po łemkowsku. Był to ekumeniczny ukłon w stronę Łemków, którzy uczestniczyli w tym wieczorze na czele z ks. Markiem Gocko z Cerkwi Prawosławnej w Komańczy.

Następnym poetą był ks. Witold Biernacki, który nie pisał wierszy, natomiast ułożył Litanię narodu polskiego, którą uznałem za wybitne dzieło literackie. Tak o litanii pisze we swoich wspomnieniach, których oryginał posiadamy w Izbie Pamięci: „Modlitwę tą ułożyłem i odmawiałem w okresie wojny w latach 1939-45 w podziemiu w Łękach, Krakowie, Kielcach, Warszawie, Błoniu, Wiśniewie i w różnych zakątkach, górach i lasach. Była modlitwą lubianą i odmawianą prywatnie i na nabożeństwach katakumbowych…”.

Ks. W. Biernacki działał w konspiracji, najpierw w ZWZ, a później w AK jako kapelan, ps. O. Rafał. W Izbie Pamięci posiadamy ornat z orłem, w którym odprawiał msze św. nie tylko w kościele, ale też dla partyzantów w lesie.

Michasia – uczennica Szkoły Muzycznej w Krośnie z pietyzmem przeczytała wezwania Litanii, a Kapela Spod Rubani zaśpiewała wzruszającą pieśń ku czci Matki Bożej.

 

Ks. W. Biernacki (Kronika Parafialna)

 

 

Trzecim poetą, którego wiersze znalazły się w niniejszym tomiku jest ks. infułat Bogusław Wołyński. Pracował on bardzo owocnie dla Kościoła Polskokatolickiego w parafii w Lublinie, gdzie prowadził ożywioną działalność duszpasterską i wydawniczą. Wydał dwa tomiki poezji religijnej zatytułowane: „Zatrzymaj się. Uzdrawiając świat, uzdrów siebie” i „Śpiesz się powoli. Uzdrawiając świat, uzdrów siebie”.

Oba tomiki poezji znalazły swoje miejsce w Izbie Pamięci dzięki synowi śp. Ks. B. Wołyńskiego – księdzu Kamilowi Wołyńskiemu, który mi je ofiarował.

Ks. infułat Bogusław Wołyński

 

Zgodnie ze scenariuszem zostało wyrecytowanych kilkanaście jego wierszy oprawionych następnie muzycznie przez Kapelę Spod Rubani.

Następnym poetą, którego dokonania literackie zostały zaprezentowane był ks. Marian Kosiński. Duszpasterzował w naszej parafii w latach 1983-85. W parafialnej „Księdze Pamiątkowej” pod datą 26 sierpnia 1983 r. jest następujący zapis ks. Eugeniusza Elerowskiego, na którego miejsce został powołany dekretem biskupim nowy proboszcz: „Mojemu serdecznemu Przyjacielowi, zacnemu ks. Marianowi Kosińskiemu, który z dniem dzisiejszym obejmuje tutejszą parafię Dobrego Pasterza w opiekę duszpasterską, z głębi serca życzę, by kontynuował dotychczasowe dobre tradycje, a szczególnie, by otoczył troską nasze kochane dzieci i młodzież. Wrodzone, a później doskonale rozwinięte zdolności muzyczne ks. mgr Mariana Kosińskiego niewątpliwie pozwolą mu je wykorzystać w pracy duszpasterskiej na odcinku kulturalnym w łęckiej parafii…”. Nie tylko u nas, ale i w innych parafiach naszego Kościoła: w Obórkach, Dusznikach-Zdroju, Wrocławiu, Świdnicy, Boguszowie-Gorcach bardzo aktywnie działa na niwie duszpasterskiej, ale i kulturalno-artystycznej. Prowadzi z coraz większym rozmachem zespoły muzyczne, kontynuuje prace z amatorskimi grupami teatralnymi oraz chórami. Swoje najlepsze wiersze zawarł w tomiku „Chrystus sosnowy”.

 

Ks. Marian Kosiński na tle naszego kościoła

 

Ks. dr Tadeusz Kraus spośród prezentowanych podczas Wieczoru poetów Kościoła Narodowego pozostawił po sobie największą spuściznę literacką. Jego najważniejsze dokonania literackie to napisanie dwóch książek: „Na drodze życia. W poszukiwaniu zaginionej przeszłości” i „Na emigracji w Ameryce”. Oprócz prozy parał się również poezją. Jego wiersze wydane zostały w trzech tomikach: „Na skrzydłach nadziei”, „Liryka sercem pisana” i „Piękno tajemnic ducha”. Wszystkie te pozycje z dedykacjami od autora posiadamy w Izbie Pamięci. Godna jest podkreślenia jego działalność społeczna, kulturalno-oświatowa oraz charytatywna wśród Polonii w USA. Scena Polska przy polskich parafiach, którą prowadził, przyciągała zarówno przedstawicieli lokalnej społeczności, jak i mieszkańców z odległych miejsc danego stanu. Wygłaszane przez niego przemówienia i odczyty podczas uroczystości religijnych i patriotycznych łączyły w sobie godność nauk Kościoła, jak i miłość do Ojczyzny. Należał do wielu polonijnych organizacji, w tym do Polsko-Narodowej Spójni i Polskiego Związku Narodowego w Chicago. Miałem to niebywałe szczęście, że mogłem poznać go osobiście, gdy będąc już na kapłańskiej emeryturze zamieszkał w domu rodzinnym „Pod Połoninami” w Iwoniczu-Zdroju. Razem z delegacją parafian 18 kwietnia 2019 r. uczestniczyłem w nabożeństwie żałobnym, które odbyło się w Parafii Polskokatolickiej w Bażanówce, a później w ostatnim pożegnaniu na cmentarzu w Iwoniczu, gdzie spoczął we wspólnym grobowcu ze swoją matką. Tam też Maria Brzoza odczytała wiersz dedykowany zmarłemu pt. „Cisza tęsknoty”.

 

Ks. Tadeusz Kraus w rodzinnym domu w Iwoniczu-Zdroju

 

O Pani Krystynie Kutta, że jest poetką wywodzącą się z Kościoła Polskokatolickiego dowiedziałem się niedawno i to przypadkiem. Chociaż jako duchowny powinienem powiedzieć, że nie ma przypadków, tylko życiem ludzkim rządzi Opatrzność Boża. Otóż Opatrzność sprawiła, że pod koniec sierpnia przyjechał do mnie, aby zwiedzić Izbę Pamięci dr Artur Jemielita z Warszawy. Należy on do Kościoła Mariawickiego w Mińsku Mazowieckim i kiedy usłyszał, że chcę wydać tomik z wierszami poetów z Kościoła Narodowego skontaktował mnie właśnie z Krystyną Kutta, gdyż był posiadaczem jej tomiku poezji pt. „Wędruję poboczem”. W ten sposób wiersze poetki z Toruńskiej wspólnoty Kościoła Polskokatolickiego znalazły się w tym tomiku. Krystyna Kutta ukończyła studia na Wydziale Geografii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz podyplomowe studium bibliotekoznawstwa i informacji naukowej na Uniwersytecie Łódzkim. Pisać zaczęła późno, będąc już na emeryturze. W 2007 r. ukazał się jej pierwszy tomik poezji „Wędruję poboczem”, a później kolejne tomiki: „Na poboczu” i „Ripplemarki”.

 

Krystyna Kutta

 

Kolejnym poetą z naszego Kościoła, którego wiersze znalazły się w tomiku jest ks. prof. dr. hab. Mirosław Michalski z CHAT-u w Warszawie. O tym, że Ks. prof. Michalski oprócz tego, że zajmuje się teologią starokatolicką, filozofią, etyką, religioznawstwem, pisze też wiersze, dowiedziałem się od niego, gdy zadzwoniłem na numer parafii, aby go poprosić o kontakt z jego parafianką Krystyną Kutta. Na moją prośbę przysłał mi część wybranych przez siebie wierszy, takich bardziej prostych, nie filozoficznych i metafizycznych, których w swoim dorobku literackim ma najwięcej.

 

Ks. Mirosław Michalski

 

Następna postać to Anna Czaja, która jako jedyna z wszystkich prezentowanych poetów jest rodzimą Łęczanką i dostąpiła tego niesamowitego zaszczytu, że I Komunii Św. udzielał jej Bp F. Hodur. W Kronice Parafialnej są zanotowane jej następujące słowa: „Miałam wtedy 8 lat. Ksiądz Biskup Hodur udzielił mi I Komunii Świętej. Byłam oczarowana jego osobą”. Anna Czaja zawsze czynnie uczestniczyła w życiu parafialnym, nie tylko religijnym, ale też kulturalnym. Ostatnie lata swego życia, jako wdowa i schorowana starsza osoba, spędziła w Domu Opieki Społecznej w Krośnie, gdzie tak naprawdę ujawniły się jej talenty. Ofiarowała do parafii wykonany przez siebie gobelin z wizerunkiem budynku kościoła, a przede wszystkim pisała wiersze, które ukazały się w tomiku „Nostalgia” w 1997 r.

 

Anna Czaja

 

Ostatnią, ale za to najważniejszą w tym dniu osobą, której twórczość została przedstawiona była Maria Brzoza. To dzięki niej odbył się już trzeci Wieczór Poetycki. To ona zainspirowała mnie, aby takie i to w wydaniu ekumenicznym wieczory organizować pokazując, że poezja nie ma barwy wyznaniowej i w każdym języku i w każdym Kościele można wysławiać Boga, pisać o miłości do Ojczyzny, drugiego człowieka. Pokazać, że wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami tego samego Boga i jesteśmy też dobrymi Polakami i patriotami, choć należymy do różnych wspólnot religijnych. Maria uczy nas poprzez swoją postawę i wiersze tolerancji i szacunku do człowieka, każdego człowieka. Często z jej wierszy korzystam głosząc kazania, gdyż są bardzo życiowe i dotyczą normalnego życia. Maria nie ulatuje w obłoki, ale trzyma się realnie rzeczywistości, którą opisuje w swoich wierszach. Tak pisze o sobie: „Pisać zaczęłam dawno temu, po prostu swoje myśli zapisuję na kartach. Czy są to wiersze – nie wiem… To są słowa mojej duszy. Mam już wydanych sześć tomików moich wierszy, z których bardzo się cieszę i myślę, że będą następne. Oceniać siebie nie mogę, jeśli ktoś przeczyta – niech oceni. Co do moich osiągnięć, to nie mam się czym wiele pochwalić, ale moją największą radością było uczestniczenie w wieczorku poetyckim w Piwnicy Pod Baranami w Krakowie… Bardzo też sobie cenię uczestniczenie w poetyckich wieczorach ekumenicznych organizowanych przez ks. Romana Jagiełło. Moim życzeniem byłoby, aby takie wieczory stały się coroczną imprezą łączącą wszystkich ludzi dobrej woli.” Po moim wprowadzeniu Maria Brzoza recytowała wybrane przez siebie wiersze, szczególnie te najnowsze, zaczynając od wiersza, który specjalnie napisała na jubileusz naszej parafii.

Oto on:

„Przyjdźcie do Mnie wszyscy,

którzy utrudzeni i obciążeni

jesteście, a Ja Was pokrzepię”

Przeszliście po grudach

po trudach

jesteście jak przykościelna

lipa nienaruszeni

tkwiąc w Ewangelii

dzień po dniu

rok po roku

do dziewięćdziesiąt pięć

twardzi niezłomni

oparci złym słowom

burzom przeciwnościom

rosnąc na czynach ojców

na sercach matek

jesteście bohaterami

Dobrego pasterza

Który wszystkich przytula do serca

 

Maria Brzoza

 

Po jej wystąpieniu i hucznych oklaskach Kapela Spod Rubani zaprezentowała premierowe wykonanie przez siebie piosenki Marka Grechuty „Oda do wolności”.

Miłym zwieńczeniem wieczoru stało się podziękowanie wykonawcom, sponsorom, uczestnikom i wręczenie osobom najbardziej zaangażowanym dyplomów – podziękowań, a obecnej poetce oraz członkom Kapeli Spod Rubanii również kwiatów.

Na zakończenie w imieniu zaproszonych gości głos zabrali: Andrzej Bytnar – Burmistrz Gminy Dukla, Krzysztof Józefek – reprezentujący Joannę Frydrych posła na sejm RP, Janina Gołąbek – prezes LGD „Kraina Nafty” w Miejscu Piastowym, Tadeusz Masłyk – poeta, malarz, rzeźbiarz z ZLP (oddział Rzeszów), Inga Marczyńska – artysta plastyk, fotograf z Jasła.

 

Andrzej Bytnar – Burmistrz Gminy Dukla

 

Krzysztof Józefek – reprezentujący Joannę Frydrych – posła na sejm RP

 

Janina Gołąbek – Prezes LGD „Kraina Nafty” w Miejscu Piastowym

 

Tadeusz Masłyk – poeta, rzeźbiarz, malarz

 

Inga Marczyńska –  artysta plastyk, fotograf z Jasła

 

Waldemar Półchłopek – dyrektor Muzeum Historycznego-Pałac w Dukli

 

Maciej Zborowski – członek Zarządu SMZK w Krośnie

 

Po podziękowaniach i przemówieniach gości po raz ostatni zagrała i zaśpiewała rewelacyjna Kapela Spod Rubanii oraz, co było dla mnie i poetki Marii niespodzianką, przedstawiciele Rady Parafialnej podziękowali nam za zorganizowanie Wieczoru Poetyckiego z okazji jubileuszu 95-lecia parafii miłymi słowami i kwiatami. Poetka została jeszcze na kilka minut, aby podpisywać swój najnowszy tomik, zaś uczestnicy po otrzymaniu tomiku poezji wydanego przeze mnie, wyszli na korytarz, gdzie Maria Brzoza ze swoją rodziną przygotowała smaczny poczęstunek.

 

Maria Brzoza podpisuje najnowszy tomik swojej poezji

 

Domowe wypieki rodziny poetki

 

Dyplom - podziękowanie

 

 

 

Ks. proboszcz Roman Jagiełło